วัดสีสะเกด

วัดสีสะเกด สร้างขึ้นเมื่อปี ค.ศ.๑๘๑๘ ตามคำสั่งของเจ้าอนุวงศ์ รัชกาลสุดท้าย เจ้าชีวิตองค์สุดท้าย)แห่งอาณาจักรล้านช้างเวียงจันทน์ วัดสีสะเกด ซึ่งเดิมได้กล่าวไว้ในศิลาจารึกว่า “สะตะสหัสสาราม”(แปลว่าวัดแสน) แต่คนทั้งหลายเรียกว่า วัดสีสะเกด วัดนี้ตั้งอยู่ติดกับพระราชวังหลวง ด้านทิศตะวันออกเฉียงเหนือ และถ้าอยู่ในกำแพงโบราณเวียงจันทน์ชั้นใน (ชั้นใน) ห่างไกลจากแม่น้ำโขง ๒๕๐ เมตร วัดสีสะเกด เป็นวัดหนึ่งที่มีความหมายทางประวัติศาสตร์เมื่อต้นศตวรรษที่ ๑๙ แห่งคริสตศักราชและมีวัดเดียวเท่านั้นในนครเวียงจันทน์ที่ไม่ถูกทำลายจากสงคราม เมื่อปี ค.ศ.๑๘๒๙ และโครงร่างพุทธสีมา พูดได้ว่ายังสมบูรณ์ตามแบบดั้งเดิม ส่วนที่ถูกทำลายไปบ้างจะเป็นศิลปะตกแต่ง ทรัพย์สมบัติวัดนี้ส่วนใหญ่ก็สูญเสียไปในสงคราม ปีค.ศ.๑๘๒๙ เช่นเดียวกันและในคราวต่อมาด้วย แต่ก็ยังมีพระพุทธรูปองค์ใหญ่ ปางชนะมาร ประดิษฐานอยู่กลางพุทธสีมา ๑ องค์ พระพุทธรูปทองเหลือง ปางห้ามญาติ ๒ องค์ และพระพุทธรูป ๑๒๐ องค์ ตั้งวางแสดงอยู่และสิ่งที่มีค่าอื่นๆ ที่สวยสดงดงามเป็นพิเศษซึ่งยังเป็นตัวอย่าง แสดงให้เห็นการขยายตัวทางด้านศิลปวัฒนธรรมสกุลช่างล้านช้างเวียงจันทน์ในต้นศตวรรษที่ ๑๙ แห่งคริสตศักราช วัดสีสะเกดเป็นแหล่งรวบรวมมรดกวัฒนธรรมทางศาสนา เริ่มตั้งแต่ปี ค.ศ.๑๙๒๔ เป็นต้นมา ปัจจุบันพระพุทธสีมาวัดสะเกดเป็นคลังสะสมวัตถุโบราณต่างๆ ที่มีคุณค่าทางประวัติศาสตร์และศิลปะนับตั้งแต่ศตวรรษที่ ๑๕,๑๖,๑๗,๑๘,๑๙ และที่พิเศษคือการสะสมวัตถุศิลปวัฒนธรรม สมัยต้นศตวรรษที่ ๑๙ แห่งคริสตศักราช นอกจากนี้ ยังมีหอไตร (หอสมุดทางศาสนา)สร้างขึ้นในระยะเดียวกันกับวัดสีสะเกด เพื่อเก็บพระคัมภีร์ทางพุทธศาสนา (พระไตรปิฎก)หรือคัมภีร์อื่นๆ ทางศาสนา หอไตรนี้แต่เดิมประดับประดาดอกดวงและติดแก้วที่สวยสดงดงาม แต่ได้สูญหายไปเกือบหมดแต่ก็ยังมีเหลือบ้างส่วนที่แสดงให้เห็นถึงความงดงามของศิลปะสกุลช่าง ต้นศตวรรษที่19 หอไตรได้บูรณะปรับปรุงใหม่เมื่อปี ค.ศ.๑๙๓๐